EURO

Wspólna waluta państw-członków Unii Europejskiej wprowadzona do obrotu bezgotówkowego 1 stycznia 1999 r. w 11 krajach, które wchodzą w skład Europejskiej Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW). Komisja Europejska i Europejski Bank Centralny ustaliły sztywne kursy 11 walut wobec euro wyrażone sześcioma cyframi:
Austria - 13,7603 szylinga (ATS), Belgia - 40,3399 franka belgijskiego (BEF), Finlandia - 5,94573 marki fińskiej (FIM), Francja - 6,55957 franka francuskiego (FRF), Hiszpania - 166,386 pesety (ESP), Holandia - 2,20371 guldena (NLG), Irlandia - 0,787564 funta irlandzkiego (IEP), Luksemburg - 40,3399 franka luksemburskiego (LUF), Niemcy - 1,95583 marki niemieckiej (DEM), Portugalia - 200,482 eskudo (PTE), Włochy - 1936,27 lira (ITL). W późniejszym terminie - jako 12 kraj Eurolandu dołączyła Grecja - 1 EUR = 340,750 grachmy. Wspólnej waluty nie przyjęły wówczas: Dania, Szwecja i Wielka Brytania.

W przeliczaniu wzajemnym walut narodowych korzysta się z pośrednictwa euro. Przeliczanie bezpośrednie jednej waluty narodowej na inną nie jest możliwe. Nie jest też możliwe używanie odwrotności sztywnych kursów, tzn. wartości waluty narodowej wyrażonej w euro.
Przykład: 100 franków francuskich = 29,817 marek niemieckich, ponieważ 1 EUR = 6,55957 FRF, 100 FRF/6,55957 = 15,245 EUR, 15,245 EUR x 1,95583 = 29,817 DEM.

Od 1 stycznia 2002 r. euro jest prawnym środkiem płatniczym w wymienionych 12 krajach UE. Emitentem banknotów i monet euro jest Europejski Bank Centralny. Przez pewien czas euro było w obiegu równolegle z walutami narodowymi, jedynie marka niemiecka została wyłączona z obiegu z chwilą wejścia euro. Waluty innych krajów UGW traciły status prawnego środka płatniczego w terminach: 27.01.02 - gulden holenderski, 09.02.02 - funt irlandzki, 17.02.02 - frank francuski, 28.02.02 - wszystkie pozostałe.

Od tego czasu strefa euro powiększyła się o 5 kolejnych państw. Obecnie tzw. Euroland tworzy 17 członków UE. 1 stycznia 2007 r. euro wprowadziła Słowenia, 1 stycznia 2008 r. - Cypr i Malta, 1 stycznia 2009 r. - Słowacja oraz 1 stycznia 2010 r. - Estonia. Polska nie określiła jeszcze daty przejścia ze złotych na euro.

Poza obszarem Unii Europejskiej euro jest prawnym środkiem płatniczym w Andorze, Czarnogórze, Kosowie, San Marino i w Watykanie.

Euro dzieli się na 100 eurocentów; jest emitowane w siedmiu banknotach o nominałach: 5, 10, 20 , 50, 100, 200 i 500 euro, oraz w ośmiu monetach o nominałach: 1, 2, 5, 10, 20, 50 eurocentów oraz 1 i 2 euro.

Euro jest ważnym pieniądzem światowym, środkiem płatniczym i walutą rezerwową. W wyniku nadmiernego zadłużania się kilku państw Eurolandu (Grecja, Włochy, Portugalia) stabilność wspólnej waluty jest poważnie zagrożona. Brak wspólnej polityki fiskalnej wobec wspólnej waluty przybiera wymiar krytyczny. Nad rozwiązaniem problemu obraduje unijna agenda ECOFIN.

REGIOset, 2010.10.25.